نوعی دیگر از دسته ی ماشین الات انبار داری و خانواده لیفتراک ها طراحی و ساخته می شود که در اصطلاح به آن ، دستگاه دو گانه سوز اطلاق می شود ، در این گفتار تلاشی خواهیم داشت ( البته این مورد نیز نیاز مند بررسی در چندین نوشتار پیوسته است ) بر معرفی جامع این وسیله و وجوه تمایز مثبت و منفی آن نسبت به دیگر ادوات مشابه که با سوخت ها و نیرو های پیشران متفاوت ادامه فعالیت می دهند .
نخستین سوالی که شاید به ذهن برسد این است ، اساسا چرا نام این سری از ادوات ، دوگانه نام گذاری شده است ؟ این نام گذاری ناشی از علاقه به قرار دادن این دستگاه در لیست تقسیم بندی لیفتراک بر اساس نوع و ماهیت سوختی است که استفاده می نمایند ، منبع انرژی حاصل از گاز و بنزین ، البته مانند دیگر وسایل مبتنی بر احتراق دو ماده سوختی ، هر کدام از این منابع به صورت جدا و غیر هم زمان مورد استفاده قرار می گیرد .
سوال خوب دیگری که ذهن کنجکاو هر خواننده ای را درگیر می کند این است ، اساسا استفاده از این دو سوخت چه مزایا و معایبی نسبت به دیگر انواع آن دارد ؟ شاید بتوان این گونه به پاسخ رسید ، تجربه استفاده از دستگاه های دیزل هر چند بسیار خوشایند بوده و مزایای زیادی با خود به همراه داشته است اما مشکلی نیز در این میان خود را نمایان کرد و آن آلایندگی ناشی از احتراق گازوئیل برای تولید انرژی مورد نیاز ماشین بود که امکان استفاده از این وسیله را در برخی محیط های کاری دشوار و بعضا غیر ممکن می نمود ، از طرفی حرکت به سمت سوخت های پاک و کاهش آلاندگی فعالیت های انسانی نیز عامل انگیزشی دیگری می توانست باشد .
استفاده از سوخت دیزل در محیط های انباری که در آن ها کالا بهداشتی و یا حداقل دارای حساسیت نسبت به آلودگی وجود داشت و همین طور تراکم و تردد انسانی کارکنان و پایداری آن ها به دلیل ساعات کاری و محل کاری موجود بود ، گزینه دیگری برای تجهیزات انباری و صنعتی مطرح می گرد و آن هم استفاده از سوخت هایی با آلودگی کمتر بود .